czwartek, 13.02.2014r.
przejechane: 18967 km
Po wczorajszych pająkach rano nie ma śladu.
Po kilkuset kilometrach dojeżdżamy wreszcie do Coober Pedy. Przed miastem stoją znaki informujące, że wjeżdża się na teren wydobycia opalu. Po przeczytaniu o Cobber Pedy m.in. w książce Pawlikowskiej, spodziewaliśmy się, że Coober Pedy to będzie wielki pustynny teren z wystającymi kominami z podziemnych domów. Pawlikowska pisała o tym jak to nawet nie zauważyła, że dojechała już do miasta i o mało nie wpadła do jednego z domów, a drzwi do podziemnego hotelu otworzyły jej się znikąd. Niewiele w tym prawdy bo do Coober Pedy wjeżdża się asfaltową drogą i mija się najpierw wielki znak informujący, że jest się w mieście. Potem zaczynają się normalne, naziemne budynki – informacja turystyczna, stacja benzynowa, plac zabaw a nawet market. Dopiero kiedy przyjrzy się domom położonym przy wzgórzach to okazuje się że dom “wrasta” w górę a z góry wystają kominy. Każdy komin wentylacyjny to jeden pokój, czyli bez wchodzenia do domu można ocenić ile ktoś ma w domu pokoi. Nie ma więc mowy, że nie zauważyć, że jest się w mieście i wpaść do jakiegoś domu. Coober Pedy zdecydowanie nie jest miastem, którego można by “nie zauważyć”.
Prawdą jest za to, że Coober Pedy jest miastem bardzo specyficznym, położonym na środku pustyni i że nakręcono tu wiele filmów, m.in. Mad Max. Ale o tym przekonamy się dopiero jutro, dziś jest już za późno, więc wjeżdżamy tylko na punkt widokowy na którym postawione jest żelazne sztuczne drzewo. Obserwujemy z góry setki kominów wystających ze wzgórz i kopalnie opalu zaczynające się zaraz za miastem. Panuje tu wrażenie nieładu, a wiele miejsc wygląda jak kosmiczne wysypiska śmieci, wszędzie pełno starych wraków i opon. Coober Pedy kompletnie różni się od wszystkich innych miast jakie widzieliśmy dotychczas.
Na nocleg jedziemy 15 km za Coober Pedy, w busz. Jutro jesteśmy umówieni na 9:00 z Josephiną i Terrym, którzy odpowiedzieli na naszego maila wysłanego kilka dni temu i zgodzili się nas przyjąć w Coober Pedy za darmo i pokazać nam swoją kopalnię opalu i prowadzony przez nich sierociniec dla kangurów. Zapowiada się ciekawie 🙂
podziemny kościół
